Gosis usłyszała Lykę i Saula.
- Lyka coś ty zrobiła - powiedziała.
- Nie mam pojęcia - potwierdziła Ifunny.
- Trzeba wezwać Amandę! - krzyknęła Gosis.
Gosis zaczęła swoją piosenkę:
Lalala, lalala, lalalalala,
Ohhh, Oh Oh
Lalala, lalala, lalalalala,
Ohhh, Oh Oh
Rzucamy ścianą o groch,
Biegniemy w siebie przed tył,
Jutro wymyśli nas proch,
I urodzimy się w pył,
Nic nie znaczące to coś,
I najważniejsze to nic,
Widziałem dzisiaj Twój głos,
Nie ma nikogo, jak Ty
Dlatego...
Zostań, potrzebuję Cię tu,
To co w sobie mam tylko ciągnie mnie w dół,
Zostań, poukładaj mi sny,
Jeden z nich na pewno to My,
Zostań, potrzebuję Cię tu,
To co w sobie mam, nie chce się dzielić na pół,
Zostań, poukładaj mi łzy,
Jedna z nich na pewno to Ty
Każdy dzień przypomina mi to,
Jesteś pośrodku mej głowy jak echo,
Pogubiliśmy gdzieś kod,
Potem pomyliliśmy peron,
Biegnę do Ciebie,
Jak sprawne wojsko pokonuję próg,
Gapie się w gwiazdy na niebie,
Tak jakbym wiedział, że nie czekasz już-uż
Zostań, potrzebuję Cię tu,
To co w sobie mam tylko ciągnie mnie w dół,
Zostań, poukładaj mi sny,
Jeden z nich na pewno to My,
Zostań, potrzebuję Cię tu,
To co w sobie mam, nie chce się dzielić na pół,
Zostań, poukładaj mi łzy,
Jedna z nich na pewno to Ty
Ouoooo
Rośnie to co dzieli nas
Ouoooo
I ciągle jest za daleko...
- Nie mam już zielonego amuletu ale teraz zrobię co się da bez niego - dopowiedziała Gosis. - Owoce z mojego drzewka mają moc uzdrawiania.
Gosis szybko pobiegła do domu. Blue już tam był.
